تعمیر آسانسور خرم رودی،سرویس آسانسور خرم رودی،تعمیر آسانسور خرم رودی،سرویس آسانسور خرم رودی،،با30 در صد تخفیف رایگان،واحد سرویس و نگهداری آسانسور دفتر مرکزی :09196501028-آقای عزیزی شبانه روزی کارگران مجرب،تعمیر آسانسور محدوده خرم رودی،سرویس آسانسور محدوده خرم رودی، تعمیر آسانسور منطقه خرم رودی،سرویس آسانسور منطقه خرم رودی،تعمیر آسانسور،سرویس آسانسور،تعمیر آسانسور شرکت،تعمیر آسانسور ادارات،تعمیر آسانسور شرکت در خرم رودی،تعمیر آسانسور ادارات در خرم رودی،تعمیر آسانسور با نرخ اتحادیه،تعمیر آسانسور در خرم رودی،تعمیر نگهداری آسانسور در خرم رودی،تعمیر نگهداری آسانسور منزل،تعمیر آسانسور منزل،سرویس و نگهداری آسانسور-نصب آسانسور،تعمیر نگهداری آسانسور منزل در خرم رودی،
آسانسور باید مجهز به سیستم آعلام ظرفیت مجاز و غیر مجاز باشد ولی رعایت ظرفیت آسانسور توسط مصرف کنندگان در اولویت قرار دارد هرگز در هنگام وارد شدن به کابین آسانسور در حال گفتگو به صورت عقب یا از پهلو اقدام ننمایید همواره در هنگام ورود به کابین آسانسور از وجود کابین در مقابل خود مطمئن شوید و رو به کابین وارد شوید
روش های ساده اطمینان از وجود روشنایی کابین دیدن تصویر خود در آینه کابین و مشاهده افراد درون کابین است در اوقاتی که ساختمان خلوت است حتی الامکان به تنهایی از آسانسور استفاده ننمایید اگر زمانی در آسانسور محبوس شدید هرگز خوف نکنید و نهراسید اول بر ترس خود غالب شوید و کنترل منطقی خود را به دست آورید سپس دست به اقدامات زیر بزنید زنگ خطر آسانسور را به صدا در آورید تا برای کمک و خارج نمودن شما از بیرون اقدام نمایند اگر در کابین تلفن نصب است از آن برای درخواست کمک استفاده نمایید اگر هیچ یک از این دو نبود ضمن حفظ خونسردی از تلفن همراه خود استفاده نمائید در غیر این صورت با صدای بلند ولی خونسرد مکررا در خواست کمک نمائید
۱-در هنگام استفاده از آسانسور حتما باید به ظرفیت نهائی آن توجه شود،که باید بر روی پلاک مشخصات،در کابین نصب باشد.اصولا آسانسور باید مجهز به سیستم هشدار ظرفیت مجاز و غیر مجاز باشد.
۲-هرگز در حال گفتگو،به صورت عقب یا از پهلو به کابین آسانسور وارد نشوید.همواره هنگام ورود به کابین آسانسور،از وجود کابین در مقابل خود مطمئن شوید و رو به کابین وارد شوید.از روشهای اطمینان از وجود کابین،دیدن تصویر خود در آینه کابین و مشاهده افراد در کابین است.
۳-اگر زمانی در آسانسور محبوس شدید هرگز نترسید،اول بر ترس خود غالب شوید و کنترل خود را به دست آورید،سپس دست به اقدامات زیر بزنید:زنگ خطر آسانسور را به صدا در آورید،اگر در کابین تلفن نصب است از آن یا از تلفن همراه خود برای درخواست کمک استفاده نمایید،در غیر اینصورت با صدای بلند ولی خونسرد مکررا درخواست کمک کنید.
۱-اگر کابین با ۱۲۵% بار اسمی خود در سرعت معمول خود حرکت کند،ترمزها باید قادر به توقف کامل سیستم باشند و بلافاصله سیستم را در حالت ساکن نگهدارند.
۲-آسانسور باید مجهز به سیستم ترمزی باشد که در مواقع قطع منبع تغذیه موتور اصلی و یا مدارهای فرمان به صورت خودکار سیستم متحرکه را متوقف نماید.در صورت قطع جریان برق،ترمز باید بلافاصله عمل نماید.
۳-سیستم ترمز باید بدون هیچگونه تاخیری پس از قطع مدار باز کننده ترمز،عمل نماید (دیود با خازنی که به طور مستقیم به ترمینال سیم پیچی ترمز متصل است بعنوان یک وسیله تاخیر دهنده محسوب نمی شود).
۴-استفاده از ترمز نواری ممنوع است.
۵-برای قسمتهای گردنده در دسترس با سطح ناصاف نظیر زنجیرها،چرخ زنجیرها و چرخ دنده ها بایستی حفاظت موثری پیش بینی شود.
۶-کلیه اجزاء گردنده با سطح صاف بایستی به رنگ زرد باشد.
۱-کابین و وزنه تعادل بایستی هر کدام به وسیله حداقل دو ریل راهنمای سخت،هدایت شوند.
۲-توان و استحکام ریل ها،متعلقات و اتصالات آنها باید جهت تحمل نیروهای ناشی از عملکرد ترمز ایمنی (پاراشوت)و همچنین انحناء و پیچشهای ناشی از بار نامتعادل داخل کابین،کافی باشد.
۳-ریل های راهنما باید به گونه ای به براکت ها و سازه ساختمانها محکم شوند که اثرات نامطلوب ناشی از نشست ساختمان یا انقباض بتن،به صورت خودکار یا با تنظیم ساده ای قابل جبران باشد.
۴-جوشکاری ریل ها به همدیگر یا به براکت ها و ساختمان ممنوع می باشد.
۵-وزنه های تعادل داخل قاب مربوطه بایستی به طریقی مهار شده باشند که در اثر ضربات احتمالی شکسته نشده و از قاب خارج نشوند.به قاب وزنه باید حفاظ یا حفاظ هایی فلزی نصب شوند تا در صورت شکستن کفشک های وزنه،قاب از ریل وزنه خارج نشوند.
۱-سیم بکسلهای متصل به کابین و وزنه تعادل می بایستی حتما از جنس فولاد،حداقل ۲ رشته با حداقل قطر ۸ میلی متر باشند و مخصوص آسانسور ساخته شده باشند.
۲-ضریب ایمنی سیم بکسلها در صورتی که تعداد سیم بکسلها ۳ رشته یا بیشتر باشند حداقل ۱۳ ودر صورتیکه ۲ رشته باشد حداقل ۱۶ می باشد.
۳-حداقل نسبت بین قطر فلکه ها به قطر سیم بکسل ۴۰ میباشد.
۴-بارهای وارده بایستی بصورتی یکسان روی کلیه رشته های سیم بکسل توزیع گردد.
۵-کلیه فلکه های گیربکس و هرزگرد بایستی دارای مانع خروج سیم بکسل از شیار باشند.
۶-ترمز ایمنی (پاراشوت)صرفا هنگام پایین آمدن کابین فعال بوده و بوسیله فکها یا قرقره های درگیر با ریلها که در اثر افزایش سرعت کابین از گاورنر فرمان می گیرد،عمل می کند.
۷-ترمز ایمنی (پاراشوت)برای آسانسورهای با سرعت حداکثر یک متر بر ثانیه از انواع لحظه ای یا نوع تدریجی برای سرعت های بیشتر از یک متر بر ثانیه حتما از نوع تدریجی باشد.
۸-ترمز ایمنی (پاراشوت)می بایستی ترجیحا در پایین ترین قسمت کابین مستقر شده و پس از عمل کردن فقط با بالا آوردن کابین آزاد گردد.
۹-کنترل کننده های مکانیکی سرعت (گاورنر)می بایستی متناسب با سرعت نامی آسانسور و با رعایت مقررات تنظیم و ثابت شده است.
۱۰-سیم بکسل گاورنر می بایستی با قطر حداقل ۶ میلی متر،دارای حداقل ضریب اطمینان ۸ و بسیار انعطاف پذیر باشد.
۱۱-کنترل کننده های سرعت (گاورنر)بایستی دارای وسیله ای الکتریکی باشد که پس از عملکرد تا آزاد کردن کابین از حرکت آن جلوگیری نماید.
۱۲-سرعت فعال شدن گاورنر باید حداقل ۱۱۵ درصد سرعت اسمی باشد.
۱۳-آسانسورها بایستی دارای ضربه گیرهای کابین و وزنه تعادل باشند که در پایین ترین حد حرکت کابین و وزنه تعادل و بر روی ستونهایی (سکوهایی)نصب میشوند و نوع مناسب آنها با توجه به سرعت و ظرفیت آسانسورها انتخاب می شود.
۱۴-ضربه گیرهای سیار که با کابین و وزنه تعادل در حرکت هستند،بایستی با ستونهای (سکوهای)حداقل نیم متر ارتفاع که در پایین ترین حد حرکت کابین و وزنه تعادل (در چاهک)تعبیه شده اند تماس حاصل نمایند.
۱۵–در هر صورت هنگام نشستن کابین روی ضربه گیرها بایستی فضای مناسب در چاهک بعنوان جان پناه وجود داشته باشد.
۱-قطع برق ساختمان
۲-استفاده نادرست مسافر از آسانسور
۳-نقص مکانیکی و الکتریکی
برق ممکن است برای چند دقیقه یا چند ساعت قطع شود،گاهی تا چند روز و در موارد بسیار نادر قطع برق ممکن است هفته ها طول بکشد.دلایل قطع برق عبارتند از:
-نابهنجاری در سرویس دهی از سوی شرکت برق یا در اثر طوفان های الکتریکی (مانند رعد و برق)
-تصادفات،مثلا وسیله نقلیه ای با تیر برق رسانی برخورد کند و ترانسفورماتوری را از خط خارج کند.
-کمبود انرژی،مشابه کمبود انرژی سال ۲۰۰۱ که کالیفرنیا را با تجربه خاموشی نوبتی مواجه ساخت.(خبرگزاری سی ان ان –۱۹ مارس ۲۰۰۱)
-خطای انسانی،مشابه خاموشی سال ۲۰۰۳ که جریان برق را بین نیویورک در شرق،تورنتو در شمال و دیترویت میشیگان در غرب قطع کرد.(خبرگزاری سی ان ان –۱۵ آگوست ۲۰۰۳)
-بلایای طبیعی،مشابه قطع برق طولانی مدت ناشی از گرباد کاترینا در سال ۲۰۰۵ (خبرگزاری فاکس نیوز –۲۹ آگوست ۲۰۰۵)
استفاده نادرست انسانی زمانی رخ می دهد که مسافران سیستم های مکانیکی یا الکتریکی آسانسور را دستکاری کنند.مواردی هم چون سوار شدن بیش از حد ظرفیت،باز کردن درها با توسل به زور،نگه داشتن آسانسور و استفاده از زنگ اعلام خطر (به جز در مواقع اضطراری)از این دسته است.استفاده نادرست از آسانسور تهدیدی جدی برای امنیت مسافران به حساب می آید.
نقایص مکانیکی و الکتریکی یک آسانسور را می توان با نقص فنی یک خودرو مقایسه کرد.تفاوت این جا است که وقتی نقایص بروز می کند،احتمال گیر افتادن مسافران آسانسور نسبت به مسافران خودرو بیشتر است.
اقدامات مناسب
بسیاری از مردم گمان می کنند می توانند به سلامت از آسانسور خارج شوند.بیرون پریدن یا بالا رفتن از آسانسور به شدت غیر عاقلانه است.بسیار از حوادث در حوزه آسانسور نتیجه زمانی است که مردم تلاش می کنند خودشان از آسانسور خارج شوند.
متخصصان آسانسور و افراد دیگری که در این صنعت مشغول به کار هستند،به افرادی که در آسانسور مانده اند این توصیه ها را می کنند:
-در آسانسور بمانید.آسانسور سقوط آزاد نمی کند و ایمن است.شما در امان هستید.
-مردم را در کابین نگه دارید.مسافران آسانسور نبایستی با اهرم انداختن درها را باز کنند.درها به دلیلی بسته هستند.توسل به اهرم برای باز کردن درها ممکن است مانع از حرکت آسانسور به منظور نجات دادن مسافران شود.
-نگران هوا نباشید.کابین آسانسور در برابر جریان هوا ایزوله نیست.اکسیژن شما تمام نمی شود.
-نگران ماندن در تاریکی نباشید.سیستم روشنایی اکثر آسانسورها هنگام توقف آسانسور همچنان کار می کند.حتی اگر جریان برق قطع شود،بسیاری از آسانسورها مجهز به سیستم باتری پشتیبان برای تأمین روشنایی اضطراری هستند.
-خونسرد و صبور باشید.سعی کنید دیگران را آرام نگه دارید.
-با افرادی که خارج از آسانسور هستند تماس بگیرید.
-هنگام باز شدن درهای آسانسور توسط تیم نجات،از آن ها فاصله بگیرید.
-روی زمین بنشینید.با این کار وقتی آسانسور دوباره حرکت کند تعادل تان به هم نمی خورد.
اکثر ما با راهنمای ASME A17.4 برای مواقع اضطراری آشنا هستیم.در بخش ۱٫۱ راهنما آمده است:
«توصیه می شود هرگونه عملیات نجات مسافران از داخل کابین آسانسور تحت نظارت مستقیم پرسنل آسانسور انجام شود،چرا که این افراد به واسطه تجربه و تخصص خود،تدبیر لازم برای فائق آمدن بر خطرات پیچیده احتمالی را دارا هستند…در شرایط اضطراری،عملیات نجات مسافران بایستی توسط پرسنلی انجام که به دقت انتخاب شده و آموزش دیده اند…»(تأکید توسط نویسنده اضافه شده است.)
بخشی از نقل قول بالا جهت تأکید بر نکاتی چند ایرانیک شده است.سازندگان آسانسور سعی دارند آسانسورهایی را طراحی کنند و بسازند که به راحتی قابل استفاده برای کاربر باشد و در به دست آوردن اطمینان حمل و نقل عمومی موفق عمل کند.سادگی بیش از حد فشردن یک دکمه و فراخوانی آسانسور به طبقه مورد نظر می تواند گمراه کننده باشد.منطق سیستم کنترلی،عملکرد و مکانیک آسانسور به غایت پیچیده است.عملیات نجات مسافران باید توسط پرسنل واجد شرایطی انجام شود که به دقت انتخاب شده و آموزش دیده اند.دستورالعمل ASME A17.4 جایی برای تفسیرهای شخصی باقی نگذاشته است.مسافرانی که در آسانسور مانده اند و صلاحیت لازم را ندارند،نباید سعی کنند از آسانسور خارج شوند یا به افرادی که در آسانسور گیر افتاده اند کمک کنند تا بیرون بیایند.
ببینیم کسی که در آسانسور گیر کرده است چطور می تواند به نحو مقتضی با افراد بیرون آسانسور ارتباط برقرار کند:
-استفاده از زنگ خطر آسانسور
-استفاده از تلفن موقعیت های اضطراری تعبیه شده در کابین
-روش قدیمی و موثر فریاد زدن و کوبیدن به در آسانسور
-استفاده از تلفن همراه
زنگ خطر اطلاعات اندکی را به افراد بیرون آسانسور می دهد و تنها نشان می دهد که آسانسور در جایی از ساختمان گیر کرده است و کسی داخل آن است.با تلفن اضطراری استفاده کننده آسانسور به شخص آموزش دیده و خبره ای وصل می شود.اگر به دلیلی تلفن اضطرای کار نکند،نباید تأثیر داد و فریاد و مشت زدن به در آسانسور را دست کم بگیرید.مسئول ساختمان ممکن است از نزدیکی آسانسور رد شود و بشنود.هنگامی که تلفن همراه آنتن می دهد،ابزار بسیار موثری خواهد بود.
به مجرد این که ارتباط شفاهی برقرار شد،کسی که در آسانسور است بایستی نام ساختمان،شماره آسانسور (اغلب روی صفحه فرمان بالای کلیدها یا داخل در کنار تلفن نوشته شده است)،شماره طبقه ای که آسانسور در آن گیر کرده است (اگر مشخص باشد)،شرح خلاصه ای از مشکل،تعداد و شرایط کسانی که در آسانسور مانده اند (شامل نیازهای پزشکی یا شرایط اضطراری)و هر گونه اطلاعات مفید دیگر را به اطلاع مسئول امر برساند.
مسئولان جوابگویی تماس های اضطراری آموزش دیده اند که نسبت به فرستادن پرسنل مناسب و باصلاحیت اقدام کنند.به هر حال،زمانی که برقراری تماس تلفنی اضطراری امکان پذیر نباشد و کسی که بیرون از آسانسور است به واسطه فریاد زدن یا از طریق تلفن همراه در جریان امر قرار می گیرد،سرنشینان آسانسور می توانند به فردی که پاسخ می دهد کمک کنند تا با افراد مناسب تماس بگیرد.
یک تقاضای مفید می تواند به این صورت باشد:«لطفا کمک خبر کنید.ما در آسانسور در طبقه چهاردهم فلان ساختمان گیر افتاده ایم.شماره آسانسور الف-۱۲ است.پنج نفر هستیم و حال همه خوب است.لطفا با مدیر ساختمان تماس بگیرید تا شرکت سازنده آسانسور را خبر کند.»
اگر مورد اضطراری پیش آمده باشد،مثلا یکی از مسافران از بیماری قلبی رنج می برد،از کسی که پاسخگو است بخواهید بلافاصله با اورژانس تماس بگیرد.وقتی که از تلفن همراه استفاده می کنید،در شرایط اضطراری سرنشینان آسانسور باید خودشان مستقیما با اورژانس تماس بگیرند.(دقت داشته باشید وقتی از تلفن همراه برای تماس با اورژانس استفاده می کنید،تماس گیرنده باید تا حد ممکن با ذکر جزییات محل خودش را اطلاع دهد،چرا که اپراتور اورژانس از یک خط تلفن عادی یا شبکه محلی استفاده می کند و نمی تواند محل شما را تشخیص دهد.)در موارد غیر اضطراری،شرکت آسانسور از موثرترین راه برای فائق آمدن بر این وضعیت آگاه است و بایستی پیش از دیگران در جریان امر قرار داده شود.
مدیران ساختمان بایستی کنش و واکنش داشته باشند
مدیران ساختمان و عموم مردم می توانند با پرسیدن درباره اطلاعاتی که در بالا آمد و برقراری تماس با پرسنل مناسب و واجد شرایط به کسانی که در آسانسور گیر کرده اند کمک کنند تا از پس مشکل برآیند.مدیر ساختمان بایستی تمامی اطلاعات بایستی را در اختیار شرکت سازنده آسانسور (در موارد غیر اضطراری)یا اورژانس (در موارد اضطراری)قرار دهد.بیشتر مدیران ساختمان صلاحیت این را ندارند به مسافران کمک کنند تا به سلامت از آسانسور خارج شوند.هم مسافرانی که گیر افتاده اند و هم مدیران ساختمان باید منتظر افراد واجد شرایط و آموزش دیده بمانند.وقتی که همه منتظر هستند،مدیران ساختمان باید با مسافران گیر افتاده در ارتباط باشند،آن ها را آرام نگه دارند و به آن ها اطمینان دهند که کمک در راه است.این وظیفه بسیار خطیری است.
بخش ۱٫۳٫۱ از دستورالعمل ASME A17.4 بیان می کند که:«پرسنل مسئول در ساختمان باید فوراً با سرنشینان کابین تماس بگیرند و به آن ها اطلاع دهند که جای شان امن است،اقدامات برای نجات آن ها در جریان است…،از آنجایی که درها ممکن است باز شوند باید از درها فاصله لازم را بگیرند و باید از سیگار کشیدن خودداری کنند.»برای این که از آرامش و راحتی مسافران مطمئن شوند،لازم است که ارتباط با آن ها حفظ شود.
اقدامات دیگری که مدیران ساختمان می توانند انجام دهند
صاحبان و مدیران ساختمان می توانند اقدامات زیر را برای پیشگیری موارد از کار افتادن آسانسور که در اثر قطع برق رخ می دهد انجام دهند:
استفاده از یک ژنراتور به منظور تأمین برق اضطراری برای آسانسور.
ژنراتور می تواند در کنار سیستم برق رسانی آسانسور جهت تأمین برق سیستم های روشنایی،سیستم های تلفن،سیستم های کامپیوتری و تجهیزات ویژه ای که نیازمند برق دائمی هستند،به کار رود.
نصب سیستم برق اضطراری آسانسور.
ERU در مقایسه با ژنراتور ارزان تر بوده و عمل ویژه ای را انجام می دهد:کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که در طول زمان قطع برق،برق آسانسور تأمین می شود تا مسافران بتوانند به سلامت از کابین آسانسور خارج شوند.بسیاری از شرکت های سازنده آسانسور ERU را به عنوان یک گزینه پیشنهاد می دهند و پیمانکارن آسانسور مدل هایی از قبیل Powervator شرکتReynolds &Reynolds Electronics را به عنوان تجهیزات اضافی آسانسور توصیه می کنند.وقتی برق عادی ساختمان قطع می شود،ERU قطع برق را تشخیص داده و نیروی برق را با تولید یک منبع نیروی شبه سینوسی با استفاده از یک باتری ۱۲ ولت DC شبیه سازی می کند.پس از این کار ERU سیگنالی را به کنترلر آسانسور ارسال می کند تا خبر دهد که برق عادی ساختمان قطع شده است.در نتیجه این امر کنترلر آسانسور را به طبقه مناسب می آورد و درها را باز می کند.
همان طور که قبلا گفتیم ایمنی در آسانسور شامل حد بالا و پایین (الکترومکانیکی)که وظیفه دارد از خوردن کابین به کف یا سقف جلوگیری کند.
۲ عدد میکرو سوییچ از نوع الکترو مکانیکی وظیفه شناسایی اولیه هنگام روشن شدن را بر عهده دارند.(یکی بالاترین طبقه و دیگری پایین ترین طبقه)به این شکل که اگر سنسور دور انداز روی کابین به هر دلیلی عمل نکرد این میکروسوییچ این وظیفه را به عهده بگیرد.
۲ عدد میکرو سوییچ هم وظیفه استوپ طبقه را در بالاترین و پایین ترین طبقه بر عهده میگیرند.به همان شکل بالا اگر سنسور استوپ طبقه به هر دلیلی عمل نکرد آنها این کار را بکنند.
در سیستم تابلو فرمان استفاده از ۲ و یا ۴ مینی کنتاکتور جهت برق دوشاخه و قفل اجباری است.(اداره استاندارد)به این شکل که استفاده از رله به جهت اینکه ممکن است خال بزند و چسبیده بماند ممنوع است.
مجسم کنید که کابین شلوغ یک آسانسور بر اثر قطع برق،در فاصله بین طبقات متوقف مانده و مسافران محبوس آن در تاریکی مطلق و اضطراب منتظر رسیدن کمک هستند.چرا نباید این امکان بوجود آید که بهنگام قطع برق،موتور اصلی و موتور درب آسانسور را توسط یک سیستم اضطراری مجهز به باطری،راه اندازی کرده و مسافران داخل کابین را بیرون آورد.این مسئله ای است که استفاده کنندگان از آسانسور،خصوصاً در مناطقی از جهان که فاقد یک سیستم برق مطمئن می باشند،نسبت به آن حساس هستند.از نقطه نظر فنی بسادگی می توان اکثر آسانسورهای هیدرولیک را بگونه ای اصلاح کرد که هنگام قطع برق،تخلیه اضطراری را بصورت خودکار امکان پذیر سازند.
اما در مورد آسانسورهای کششی وضعیت به چه صورت است؟ آیا در عصر فرود انسان بر سطح کره ماه و یا نمایش زنده عملیات کاوش مریخ روی اینترنت،زمان آن فرا نرسیده است که بجای روشهای سنتی گرداندن چرخ دستی(Handwheel)بدنبال راه حل های پیچیده تری برای رها کردن مسافران محبوس باشیم.در سالهای اخیر،عرضه سیستمهای کنترل سرعت فرکانسی (VVVF)با قابلیت انعطاف فوق العاده،سبب بیرون راندن کنترولرهای کلاسیک ولتاژی (ACVV)از بازار آسانسور شده است.یادآوری می شود که در سیستمهای جدید کنترل سرعت فرکانسی،نحوه کلی کار به این ترتیب است که،تغذیه سه فاز ورودی به این سیستم ابتدا توسط یک مدار یکسو ساز کنترل شده،بصورت مستقیم (DC)تبدیل شده و سپس به کمک یک مدار پیچیده کنترل و یک سیستم الکترونیکی سوییچینگ قدرت،از این پتانسیل مستقیم موجود در مدار میانی به روش PWM،یک تغذیه سه فاز با ولتاژ،فرکانس و ترتیب فاز دلخواه ساخته می شود.به نظر می رسد در سیستمهای مجهز به این نوع از کنترل کننده های سرعت،بتوان در هنگام قطع برق با تغذیه مدار میانی توسط یک مجموعه باطری،مشکل راه اندازی موتور اصلی و رساندن کابین به نقطه تراز طبقات را حل کنیم.
اما برای کسانی که بصورت جدی با این مسئله سروکار داشته اند،روشن است که راه اندازی موتور اصلی فقط یکی از موارد متعددی است که برای این منظور باید در نظر گرفت.در اینجا اجازه دهید وضعیت قطع برق را در دو صحنه متفاوت مجسم و با هم مقایسه کنیم:
الف)صحنه اول که می تواند خوراک مساعدی برای یک داستان از استفان کینگ باشد
چنین است:
۱-قطع برق! درگیر شدن ترمز،توقف موتور اصلی،تمام!
۲-در کابین آسانسور،چند نفر با حالتی درمانده و مضطرب محبوس شده اند وفقط نور اندک روشنایی اضطراری،از ایجاد وحشت در آنان جلوگیری می کند.در این میان،یکی دو نفر از مردان تلاش می کنند که درب آسانسور را با زور باز کنند اما نتیجه ای حاصل نمی شود.
۳-بعد از مدتی برق مجدداً وصل می شود اما آسانسور بدلیل برقرار نشدن اتصال کنتاکت درب کابین قادر به حرکت نیست.
۴-انتظار شروع می شود.پرسنل سرویس مجبورند که عملیات نجات را بصورت دستی انجام دهند.
ب)اما در صحنه دوم که بیانگر انتظارات ما در عصر سفینه های فضایی و ارتباطات
ماهواره ای است،ماجرا می تواند بصورت زیر اتفاق بیفتد:
۱-قطع برق! درگیر شدن ترمز،توقف موتور اصلی.در این حالت،بدون هیچ گونه وقفه در روشنایی کامل کابین،یک صوت رایانه ای با لحنی آرام و دوستانه به اطلاع مسافران می رساند:«هم اکنون ما با قطع برق مواجه شده ایم.لطفاً اندکی تأمل بفرمایید،آسانسور تا چند ثانیه دیگر مجدداً به کار خواهد افتاد».
۲-سیستمهای کنترل اصلی آسانسور و کنترل سرعت موتور با استفاده از مجموعه باطریهای کمکی بکار خود ادامه داده و سیستم کنترل آسانسور،باتشخیص قطع شدن برق،کلیه جزئیات شرایط موجود را من ثبت در حافظه رویدادها،از طریق مودم و خط تلفن به ستادهای عملیاتی سرویس و مراقبت ارسال می کند.در این حال یک چراغ چشمک زن روی میز مسئول مراقبت،به نشانه جریان داشتن عملیات آزادسازی مسافران روشن می شود.
۳-سیستم کنترل آسانسور با فرمان مجدد به سیستم محرکه درب،موجبات برقراری کنتاکت باز شده آن را در صورت لزوم فراهم می کند.پس از چند ثانیه کل سیستم آسانسور بررسی شده و آماده کار می گردد.
۴-کابین آسانسور به آرامی استارت کرده و به سمت طبقه ای که از قبل برای این منظور در نظر گرفته شده حرکت می کند.در این طبقه (در صورت لزوم )یک درب دیگر بصورت اتوماتیک باز می شود.
۵-دوباره یک صوت ملایم رایانه ای اعلام می کند:«ما همچنان با قطع برق مواجه هستیم بنابراین لطفاً کابین را ترک بفرمایید».البته یک سیگنال نوری دیگر نیز همین پیام را خواهد داد.
۶-پس از مدتی لامپ روشنایی کابین خاموش شده و احتمالاً کسانی را که متوجه پیام خروج نشده اند مجبور به خروج می کند.بعد از چند ثانیه دیگر،درب کابین نیز برای پیشگیری از ورود اشخاص دیگر بسته می شود.
۷-جزئیات کامل این مراحل در حافظه رویدادها ثبت شده و با رسیدن اطلاعات به ستاد سرویس و مراقبت،یک چراغ سبز روی میز مسئول مراقبت با این مضمون روشن می شود:«خروج اضطراری از آسانسور با موفقیت انجام شد».
۸-سیستم کنترل آسانسور به وضعیت خاموش رفته و منتظر وصل شدن مجدد برق اصلی میشود.با برقراری مجدد برق،هر دو سیستم کنترل آسانسور و کنترل سرعت،در وضعیت نرمال قرار گرفته و آماده کار می شوند.
آری،این یک تصویر خیالی از عملکردی است که مورد انتظار است،فقط همین.به نظر میرسد امروزه فن آوری مورد نیاز برای تحقق هر کدام از مراحل هشت گانه بالا موجود باشد.باید بتوان با بهره گیری از اجزایی نظیر باطریها،اینورترها و سیستمهای کنترل رایانه ای یک راه حل عملی برای این منظور یافت.اجازه دهید ذیلاً بطور جداگانه به هر مورد بپردازیم.
واضح است که فقط باطریهای قابل شارژ باید مد نظر باشد.
-باطریهای اسیدی مورد استفاده در اتومبیلها مناسب نیستند،زیرا این باطریها به جهت بخارهای اسیدی و گاز هیدروژن متصاعد شده،نیازمند یک مراقبت و رسیدگی منظم و پر هزینه می باشند.بعلاوه،این باطریها ممکن است در مواقع بارگذاری اضطراری،به نحو غیر منتظره ای قادر به تأمین ظرفیت مورد انتظار خود نباشند.
-باطریهای اسیدی خاص با الکترودهای ویژه مورد استفاده در لیفت تراکها و سیستمهای فتوالکتریک نیز بعلت ناتوانی در تأمین جریان زیاد مناسب نیستند.جریان زیاد در این باطریها سبب تشکیل لایه های اسیدی با غلظت متفاوت بر روی الکترودها و در نتیجه توزیع نامتقارن جریان روی آنها می شودکه می تواند باعث آسیب گردد.
-به نظر می رسد باطریهای اسیدی بدون منفذ (Sealed)با الکترولیت ژلاتینی،پاسخگوی تمامی نیازهای این کاربرد باشند.در این باطریها دیگر مشکلی از جهت مراقبت منظم،بازبینی الکترولیت و بخارات اسیدی وجود نداشته،شارژ و دشارژ متوالی آنها مجاز میباشد.هم اکنون از این نوع باطریها در سیستمهای تغذیه اضطراری رایانه ها و نیز روشنایی اضطراری کابین آسانسور استفاده می شود.
-باطریهای نوع نیکل کادمیوم (NiCd)گران قیمت بوده،شارژ آنها پیچیده می باشد.
-باطریهای نوع NiMHD نیز به مراتب گرانتر بوده و شارژ آنها همچنان پیچیده میباشد.
-انواع دیگر باطریهای قابل شارژ مورد بحث از نقطه نظرات فنی و غیر فنی دارای نقایص و معایبی هستند و یا اینکه فعلاً موجود نیستند،ولی ممکن است در آینده به بازار بیایند.
با در نظر گرفتن جمیع جهات می توان نتیجه گرفت که فقط باطریهای نوع اسیدی بدون منفذ یا Sealed،می توانند در اینجا این سئوال مطرح می شود که،چگونه می توان باطریهای اسیدی بدون منفذ را با سرعت زیاد شارژ کرد،بدون اینکه منجر به کاهش طول عمر باطری و یا افزایش هزینه سیستم شارژ کننده گردد؟ با مراجعه به توصیه های سازندگان این باطریها و متون مرتبط دیگر،نتیجه جالبی بدست می آید.اتصال سری سلولهای متعدد این باطریها منجر به مشکلات ظریفی می شود که ناشی از انحراف آماری مشخصات آنها می باشد.در صورتیکه یکی از سلولهای این باطریها به وضعی دچار شود که گاز متصاعد کند،روند ناپایداری ایجاد می شود که به خرابی کامل آن سلول منجر خواهد شد! و در حالی که این واکنش زنجیره ای ادامه دارد،ولتاژ ترمینالهای باطری کاملاً مطابق انتظار بوده و کاهشی مشاهده نمی شود.برای اجتناب از این ریسک،ممکن است شارژ کننده های جداگانه برای هر مجموعه فرعی از باطریهای سری شده،مورد نظر قرار گیرد که از نظر فنی بلا اشکال بوده اما البته راه حل بسیار پر هزینه ای است.بحث فوق روشن می سازد که چگونه مسائل به ظاهر جزیی،ممکن است منجر به مشکلات غیر منتظره گردد.در رأس این مسائل،پرداختن به تکنیکهای جریان بالای DC است که به سادگی وضعیت AC نیست،مسائلی از قبیل حفاظت فیوزی،مخاطرات جرقه و قوس الکتریکی،کنتاکتورهای مخصوص و غیره.به هر حال بخش مربوط به باطری،حاصل دو دهه تجربه در زمینه سیستمهای راه انداز اضطراری می باشد.
وجه دیگر قضیه،چگونگی تأمین تغذیه الکتریکی برای سیستم الکترونیکی کنترل آسانسور،مدار ایمنی،کنتاکتورها،ترمز مکانیکی،مودم و غیره می باشد.در مواردی که آنها از طریق یک ترانسفورمر متداول تغذیه می شوند،فقط انواع بخصوصی از اینورترها مناسب هستند.ممکن است در نگاه اول و بدون در نظر گرفتن جوانب امر،سیستمهای تغذیه اضطراری رایانه ها برای این منظور مناسب در نظر گرفته شود.اما به خاطر داشته باشید،اگر شکل موج خروجی اینورتر سینوسی نباشد،مقدار RMS آن معمولاً از مقداری که انتظار می رود،متفاوت است.این مسئله ممکن است سبب سوختن لامپ روشنایی کابین یا دیگر مصرف کننده ها گردد.حتی در اینورترهای تک فاز با شکل موج مناسب (سینوسی)نیز ولتاژ خروجی ممکن است علیرغم وجود کنترل اتوماتیک،بر اثر تغییرات سریع در بارگذاری دچار تغییرات قابل توجهی گردد.برای اجتناب از این مشکل می توان سیستمهای فرعی را بصورت مرحله ای و با یک ترتیب مشخص سوییچ کرد.متاسفانه برای این منظور هیچ قاعده کلی وجود نداشته و بهترین ترتیب برای سوییچ کردن اجزای ناشناخته،باید با آزمایش و اندازه گیری در محل بدست آید.یک راه برای ساده کردن مسئله طراحی،استفاده از اینورتر با توان بالاتر از نیاز می باشد،که بدلیل افزایش هزینه ها،مطلوب نیست.
بدیهی است که تخصیص سیستم کنترل اصلی برای هدایت عملیات خروج اضطراری انتخاب بسیار مناسبی است،چرا که برای این منظور،بیشتر ارتباطات الکتریکی مورد نیاز وجود داشته و این نرم افزار است که باید بقیه کار را انجام دهد.اصولاً انجام این کار توسط سیستمهای PLC استاندارد و یا سیستمهای متنوع کنترل الکترونیکی (مجهز به پردازشگر)امکان پذیر می باشد.هم اکنون مجموعه ای از راه حل ها و فن آوریهای متعدد برای این منظور موجود بوده و شایسته است،برای اجتناب از صرف انرژی بیهوده و دوباره کاری آنها را در دسترس همگان قرار داد.
اینورترهای صنعتی معمولاً برای کاربردهای آسانسوری مناسب نیستند.شرکتWeber بعنوان عرضه کننده سیستمهای کامل الکتریکی و کنترل کننده آسانسور،به این نکته باور دارد که مشتری خواهان یک سیستم کامل و کار آمد است که تنها توسط یک منبع مسئول عرضه گردد.وقتی صحبت از یک سیستم اضطراری مجهز به باطری به میان می آید،لازم است تمامی سیستمهای فرعی آن نظیر موتور،گیربکس،اینورترها،مجموعه باطریها،سیستم محرکه درب،سیستم سنجش موقعیت و کنترل کننده اصلی با یکدیگر هماهنگ گردند،در غیر این صورت،هر نوع مغایرتی می تواند مسائل غیرقابل انتظار بوجود آورد.توصیه می شود،تمامی دستورالعملهای مرتبط با اینورتر قدرت و تنظیم آن برای کار با باطری،توسط افراد متخصص،بررسی و اجرا گردد.
از نقطه نظر سهولت اجرا،بهترین سیستمهای محرکه درب برای کار در موارد اضطراری،انواع متداول ۲۴ VDC و ۲۳۰ VAC می باشند.اما با وجود این،در مورد سیستمهای ناشناخته باید با احتیاط عمل شود.در مورد سییستمهای محرکه سه فاز،با مسائل عدیده و متنوعی روبرو خواهیم شد که قویاً توصیه می شود،برای اجتناب از هزینه های اضافی،بموقع و در جای خود بررسی گردد (خصوصاً در موارد طراحی اولیه آسانسور).این حساسیت بدین خاطر است که تغذیه سه فاز تنها توسط اینورتر قدرت برای استفاده موتور اصلی تولید شده،که آن هم با توجه به ویژگی خاص خود (VVVF)،دارای ولتاژ و فرکانس متغیر بوده و برای تغذیه سیستم محرکه درب مناسب نمی باشد.از طرفی ایده استفاده از یک اینورتر سه فاز جداگانه برای تغذیه درب،کماکان پر هزینه بوده ومورد پذیرش قرار نمی گیرد.راه حل کلاسیک دیگر،استفاده از خازن برای ایجاد یک فاز سوم است که این روش نیز فعلاً در حد بررسی،آزمایش و تجربه است.در بعضی از موتورهای محرکه درب،بمنظور ایجاد گشتاور بازدارنده یا ترمزی،یک مدار جداگانه برای تغذیه جریان DC وجود دارد که سوییچ کردن آن،ممکن است مسائلی برای اینورتر تک فاز ایجاد کند.
در سیستم های فعلی،کنتاکت های الکتریکی اغلب دستگاه های حفاظتی الکتریکی بصورت سری بهم متصل شده اند تا توان را برای سیستم کنترل آسانسور مهیا کنند که این سری کنتاکتهای الکتریکی،معمولا مرجعی برای “مدار ایمنی”بشمار می روند.ولی ما یک نمونه دیگری برای مدار ایمنی آسانسور-همانند شکل زیر پیشنهاد می کنیم که این مدار در مواقع اضطراری و لازم،ترمز را تدریجا به آسانسور اعمال می کند.کارکرد مناسب این مدارنسبت به “مدارایمنی”فوق الذکر ارجح تر است.
در سیستم فعلی هنگامی که آسانسور مناسب عمل نمی کند،مدار سری ایمنی بازرسی می شود تا وجود مدار معیوب را تعیین کنداز طرف دیگر چون مدار ایمنی می تواند اطلاعات تشخیصی را ارائه دهد برخی از تولید کنندگان تابلوفرمان آسانسور،نمایشگرهای نورانی(LED)را در میان کنتاکت ها در مدار سری ایمنی برای اعلام وجود خرابی نصب می کنند که این عمل توصیه نمی شود زیرا ممکن است باعث موقعیت بسیار خطرناکی شود.این مشکل هنگامی حادث می شود که سیم کشی اضافه شده درکنتاکت های مدار ایمنی،قطع شوندکه در اینصورت حفاظت ارائه شده توسط دستگاه ایمنی حذف می گردد و یا اینکه حتی بدون وجود خطاهای سیم کشی،ممکن است توسط امپدانس مدار موازی که به علت وجود نمایشگر نورانی(LED)یا مدار هشدار دهنده ایجاد می شود سیستم متوقف گردد.
ولی مدار پیشنهاد شده در این مقاله از مدار سری ایمنی بحرانی مستقل می باشد.بهمین دلیل اگر خطایی در مدار هشدار رخ دهد،اثری روی عملکرد کنترل آسانسور نخواهد داشت.پس باید در هنگام نصب یک پانل هشدار خطا،از کنتاکت های کمکی که از نظر الکتریکی ایزوله شده اند استفاده گردد.
اعمال کنترلر برنامه پذیر منطقی (PLC)و میکروپروسسور برای کنترل آسانسور،نیازمند ملاحظات سخت افزاری خاصی است.هنگام اعمال کنترلر(PLC یا میکروپروسسور)خطاهای احتمالی موجود در برنامه نویسی یا “حالت قابل اطمینان”(Solide-state)سخت افزار،نباید صحت یا اطمینان مدارات بحرانی را تحت تاثیر قرار دهد.
از آنجا که مدارات بحرانی-همانطوریکه قبلا ذکر شد مدار ایمنی یک مدار بحرانی است –مستقیما به حرکت آسانسور و عملکرد ترمز تاثیر دارد.خرابی یک قطعه منفرد سری ایمنی مثل تریستور خروجی،نباید مدار ایمنی را غیر موثر و غیر فعال کند.
لذا در هنگامی که کنترل آسانسور با PLC یا میکروکنترلر انجام می گیرد باید افزون بر نیاز تدارک دیده شود تا مطمئن شویم که قطعات سری ایمنی یا نرم افزار مورد استفاده،سبب کارکرد غیر ایمن آسانسور نخواهند شد.
برای این منظور می توان از مدارات ایمنی سخت افزاری استفاده کرد.یا اینکه مدارات “سری ایمنی”را بصورت مقاوم در برابر خرابی طراحی کرد.بطور مثال منطق سخت افزاری به عنوان یک مدار اضافی برای منطق سری ایمنی و برنامه نویسی اعمالی مورد استفاده قرار می گیرد.
وضعیت کنونی کنترل ترمز الکتریکی برای عملکرد ایمن آسانسور بسیار وخیم است.از آنجائیکه برای بسیاری از کنترل استاتیک آسانسور و یا کنترل موتور-ژنراتور-آسانسور،ترمز وسیله اصلی توقف در هنگام سرعت غیر مجاز(overspeed)و موقعیت های حرکت بیش از حد (overtravel)می باشد لذا لازم است که نیرومند،ایمن و مقاوم در برابر هر گونه خطای احتمالی طراحی گردد.
ترمز ایمنی آسانسور معمولا بصورت یک سیم پیچ بزرگ الکترومغناطیسی ساخته می شود و در راستای کشش فنر ارتجاعی بکار می رود و به همین دلیل هنگامی که مدار قطع میشود ترمز بصورت اتوماتیک عمل می کند.
از طرف دیگر اندوکتانس هسته ترمزdc ممکن است به چندین هانری برسد.لذا باید هنگام انتخاب ترمز dc ملاحضات دقیقی مبذول داشت تا از قابلیت های کنتاکت ترمز برای قطع چندین بار اندوکتیو سنگین اطمینان حاصل کرد.
بطور خلاصه،در بسیاری از کنترل کننده های آسانسور،هنگام قطع مدار dc،برق AC منبع تغذیه ترمز”سری ایمنی”را هم قطع میکنند.این طرح مطابق قانون۲۱۰٫۸ استاندارد ASME A17.1 می باشد.این قانون لازم می دارد که هر دو عمل مذکور انجام گیرد تا تغذیه بطور مستقل از ترمز قطع شود.
قانون ۲۱۰٫۸استاندارد ASME A17.1 همچنین نصب خازن یا دیگر ادوات خاموش کننده جرقه را در میان کنتاکت های رله ممنوع کرده است.زیرا خرابی این ادوات ممکن است باعث عملکرد غیر ایمن آسانسور شود.
Black out یا برق اضطراری
آیا زمانی که شما درون آسانسور بودید شده است که برق برود؟
Black out یا برق اضطراری در این موقع به یاری شما خواهد آمد و شما را تا اولین توقف پس از استارت (بر حسب جهت حرکت)برده و درب کابین باز و شما در حبس نخواهید ماند.
شاید برای خیلی ازهموطنان گرامی دیدن تلفن در کابین آسانسور تعجب آور باشد وبرای اکثراستفاده کنندگان این سوال پیش آید که این تلفن به چه دردی می خورد؟
آیا شما تا به حال درون آسانسوری که (برق هست و دچار نقص فنی شده)گیر کرده اید که درون ساختمان کسی نباشد تا صدای زنگ داخل کابین را شنیده و به یاری شما بیاید؟
پس اینجا شما معنای وجود تلفن و دور اندیشی اندیشمندانه مسولین این شرکت را شده اید که چقدر منطقی و دقیق و با محاسبه استرس شما گرفته شده است.
با توجه به افزایش روز افزون استفاده از آسانسورها و پله های برقی در ساختمانهای مسکونی،تجاری،اداری و صنعتی و با تاکید براین نکته که مسافران آسانسورها شامل افراد با شرایط سنی مختلف هستند از یک سو و حوادث آسانسور ها که نشان از بی توجهی برخی از کارفرمایان و شرکت های غیراستاندارد آسانسوری در روند نصب و نگهداری،سرویس،تعمیر و ایمن سازی آسانسور دارد از سوی دیگر،تامین ایمنی آسانسور ها از اهمیت ویژه ی برخوردار است.
مالکان ساختمان ها در ارتباط با ایمن سازی واخذ تاییدیه های مورد نیاز سیستم ها و تجهیزات منصوبه،مکلفند با توجه به ماهیت آسانسورها و پله های برقی،برای حصول اطمینان از عملکرد مناسب و داشتن ایمنی کافی در دوره بهره برداری،به انجام سرویس های ماهانه و بازرسی های سالانه اقدام کنند.
مدیران دستگاه های اجرایی و مالکین و مدیران مجتمع های مسکونی و تجاری در خرم رودی،منطقه خرم رودی،موظف به ایمن و استانداردسازی آسانسورهای مجموعه های متبوع خود هستند.
فرآیند استاندارد سازی آسانسورها تحت نظارت سازمان ملی استاندارد،توسط شرکت های بازرسی و از طریق سامانه مدیریت بازرسی آسانسور ها انجام خواهد شد،خاطرنشان کرد:آسانسورهای کششی مطابق با استاندارد ملی شماره ۱-۶۳۰۳ با عنوان مقررات ایمنی ساختار و نصب آسانسور (آسانسورهای برقی)به صورت اجباری و آسانسورهای کششی طی استاندارد ملی شماره ۲-۶۳۰۳ با عنوان مقررات ایمنی ساختار و نصب آسانسورهای هیدرولیکی و به صورت تشویقی استاندارد سازی خواهند شد.
استاندارد سازی آسانسورهای کششی برقی در خرم رودی،منطقه خرم رودی مطابق با فرآیند در خواست بازرسی و صدور گواهینامه ایمنی توسط سازمان ملی استاندارد ایران انجام می گیرد.
به منظور اخذ گواهینامه استاندارد ایمنی آسانسور ها در خرم رودی،منطقه خرم رودی لازم است در مرحله اول آسانسور مذکور توسط شرکت طراحی و مونتاژ آسانسور در سامانه مدیریت بازرسی آسانسور ها ثبت نام کرده،در مرحله بعد،توسط شرکت بازرسی دارای صلاحیت اداره کل استاندارد هرمزگان بازرسی و پس از رفع نواقص،گواهینامه بازرسی صادر،سپس تائیدیه گواهینامه ایمنی آسانسور توسط اداره کل استاندارد استان هرمزگان صادر خواهد شد.
گواهینامه های تایید ایمنی آسانسور ها به دو دسته گواهینامه بازرسی اولیه و گواهینامه بازرسی ادواری تقسیم می شوند.با توجه به عملکرد و کاربرد آسانسور ها،احتمال استهلاک تجهیزات،به منظور پیش بینی تعمیرات مورد نیاز سیستم آسانسور ساختمانها،پیشگیری از بروز خطرات احتمالی و همچنین اعتبار یکساله گواهینامه های بازرسی،انجام سرویس های ماهانه و بازرسی های ادواری سالانه الزامی است.
آسانسورهایی که موفق به اخذ تاییدیه ایمنی و عملکرد شده اند،شماره شناسه ده رقمی اختصاص داده می شود که از طریق سامانه پیامکی ۱۰۰۰۱۵۱۷ قابل پیگیری و رصد توسط کلیه کاربران آسانسور ها است،اظهار کرد:اطلاعاتی نظیر نام شرکت نصاب،نام شرکت بازرسی کننده،تاریخ آخرین بازرسی و تاریخ انقضای بازرسی آسانسور را در اختیار کاربر قرار می دهد.
نصب پلاک اطلاعات آسانسور شامل اطلاعاتی از قبیل بار نامی آسانسور بر حسب کیلوگرم و تعداد مسافرین،نام شرکت فروشنده،شماره مشخص کننده آسانسور (سریال ساخت)و همچنین کد شناسه بازرسی آسانسور در کابین آن الزامی است.